Jak motywować dziecko do nauki?

[responsivevoice_button voice=”Polish Female” buttontext=”Odsłuchaj tekst”]

Jak motywować dziecko do nauki?

Jeżeli dziecko żyje w atmosferze krytyki – uczy się potępiać.

Jeżeli dziecko żyje w atmosferze wrogości – uczy się walczyć.

Jeżeli dziecko musi znosić kpiny – uczy się nieśmiałości.

Jeżeli dziecko jest akceptowane i chwalone – uczy się doceniać innych.

Jeżeli dziecko żyje w poczuciu bezpieczeństwa – uczy się ufności.

Jeżeli dziecko żyje w atmosferze miłości – uczy się jak znaleźć miłość w świecie.

Rodzicu!

• WSPIERAJ, ALE NIE WYRĘCZAJ.

Rodzice nie muszą na nowo uczyć się tego, co dziecko w szkole. Naukę pozostawmy dzieciom. Rodzice mają wspierać. Pomagając w nauce nie uczyć się za dziecko.

Pomagając w odrabianiu zadań domowych nie należy wyręczać.Warto wdrażać je do samodzielnej pracy. W procesie uczenia się ważną rolę odgrywa samokontrola wykonanej pracy. Chodzi w niej o to, aby uczeń sam odkrywał swoje błędy i samo je poprawiał.. Warto motywować i przyzwyczajać do podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności, wtedy uwierzy we własne możliwości.

• MĄDRZE MOTYWUJ

W procesie uczenia się motywacja odgrywa dużą rolę. Jest siłą pobudzającą do nauki, zdobywania wiedzy i rozszerzania własnych zainteresowań. Od kar lepsze są nagrody, ale stosowanie ich musi być ostrożne.

Złotym środkiem jest drobna nagroda, np. w postaci uznania rodziców, pochwały. Dziecko będzie miało poczucie, że rodzice doceniają jego trud i wysiłek włożony w naukę.

Ø DOCENIAJ OSIAGNIĘCIA DZIECKA

Warto rozróżnić tutaj dwa pojęcia: osiągnięcia, a nie stopnie. O ile łatwo jest doceniać osiągnięcia dziecka, które otrzymuje dobre stopnie, to gorzej jest z dzieckiem, które ma kłopoty w nauce. Jest różnica miedzy dzieckiem, które nie chce się uczyć, a takim, które uczy się wolno i nie jest w stanie zrobić tego, co się od niego wymaga. Doceniaj włożony wysiłek i zaangażowanie.

Ø NIE POZWÓL DZIECKU, BY ŹLE MÓWIŁO O SOBIE

Często mamy okazję słyszeć, że dziecko źle mówi o sobie: „jestem głupi”, „nie dam rady”, „i tak mi się nie uda”. Są to głosy, które są wrogami sukcesu.

ØLęk przed niepowodzeniem powoduje u tych dzieci występowanie tendencji do rezygnacji, formułowanie niskich aspiracji i niskich oczekiwań oraz unikanie zadań, czy wręcz nie podejmowanie trudu nauki.

Ø BUDUJ W DZIECKU POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI

Dziecko będzie myślało pozytywnie o sobie, gdy będzie miało poczucie własnej wartości. Rolą rodziców jest pomóc wykształcić w dziecku energię i inicjatywę, by zrekompensować poczucie niskiej wartości, by znaleźć sposób zrównoważenia swojej słabości, by dziecko myślało  o sobie dobrze. Jest to szczególnie ważne w okresie dojrzewania. Wiara we własne możliwości może zaprowadzić na sam szczyt, a jej brak powoduje utratę mnóstwa fantastycznych okazji do nauki, zabawy, poznania ciekawostek.

 

WSKAZÓWKI, KTÓRE MOŻEMY WYKORZYSTAĆ W PRACY Z WŁASNYM DZIECKIEM

 

Dostrzegaj sukcesy i starania dziecka.

Okazuj życzliwe zainteresowanie sprawami szkolnymi dziecka.

 Dodaj mu otuchy – wspieraj- nie wahaj się powiedzieć mu o tym, co cię martwi i czego od niego oczekujesz.

Oddaj dziecku odpowiedzialność za naukę. Pozwól mu ponieść konsekwencje i zachęć do wyciagnięcia wniosków.

Wdrażaj dziecko do systematyczności, przypominaj o dobrej organizacji pracy (odrabianie lekcji o tej samej porze, odpowiednie miejsce do nauki.)

Unikaj atmosfery napięcia, nie okazuj ciągłego niezadowolenia, lecz szukaj mocnych stron tej sytuacji, że może uczyć się w domu.

Chwal –  za włożony wysiłek i efektywne poświęcanie czasu nauce. 

Nie porównuj dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do poprzedniego jego poziomu umiejętności – uświadamiasz mu w ten sposób  postępy i motywujesz do dalszej pracy.